Bugün Meraklısı İçin Öyle Bir Hikaye'yi izledik Küçük Sahne'de. İzlediğim en başarılı DT oyunuydu kendisi. Hikaye ayrı güzel, oyunculuk ayrı güzel, görsel medya kullanımı apayrı güzel. Oyunun meşhur ''yazmasaydım delirecektim'' kısmında sahnenin üzerinden üstümüze senaryo sayfaları yağdı. Kendi payıma düşeni buradan da paylaşayım dedim;
''Çarşıya inemem... Yasak... O kadar...
Ah şu yasaklar! Kendi kendimize, başkasının bize, bizim başkalarına, devletin tebaasına, tebaanın devletine, belediyenin hemşerisine, hemşerinin belediyeye koyduğu, koyacağı yasaklar...
Halbuki hayvanlar, hele ehlileri, yasaksız ne de güzel yaşıyorlar. Hafif, cilve gibi, o da boğaz derdinden doğan zırıltılardan başka, gel keyfim gel, yaşamıyorlar mı? Yasakları kabul ettik. İnsanoğlu için yasaklı hayvandır da diyebiliriz. Aşklar yasaktır. Gün olur, sular, yemişler bile yasaktır. İnsanlar birbirine yasaktır.''
Sait Faik okumaya kadar verdik bugünlerde, küçük kitap kulübümüzü kurarak üstelik.